چیزهایی درهم

یکی گفت نباید بقیه بدونند چی تو سرمونه. گ گفت. کسی نمی‌فهمه چی می‌گیم. کار خودمون رو بکنیم. تو سکوت کار خودمون رو بکنیم. پ حوصله نداره. حوصله من حوصله زندگی حوصله فیلم دیدن. خیلی از چیزی لذت نمی‌بره‌‌. شاید طبیعیه‌.

گفتم برادران لیلا رو ببینیم گفت سه هزار تا فیلم دارم که ندیدم. راستش دیگه خیلی حوصله فیلم دیدن ندارم.

چیزهایی درهم...

می‌گه به‌جای این حرفا بشین کارت رو درست کن روحیه‌ت رو درست کن. می‌گم من درباره رابطه با تو حرف می‌زنم.

تنهام. خوبه دارو می‌خورم برا افسردگی. ‌وگرنه بیشتر ازاین حرفا سقوط کرده بودم تو دره‌های عمیق غم. یه سال دیگه هم گذشت.

چیزهایی درهم...

انگار باید هر لحظه کار کرد‌. خواستم بنویسم جنگید.

: خیلی شیکه‌.

و من صدایشان را می‌شنوم و من حسادت می‌کنم. همین قدر ابلهانه، همین قدر کودکانه.

چیزهایی درهم...

به‌صورت وحشتناکی به‌هم‌ریخته بودم. حالا بهترم. خیلی بهتر. بالاخره خورشید دوباره پیدا شد‌. دلم گرم شد. امروز سرکار نرفتم. دیروز هزار و دویست کلمه نوشتم. استاد راهنما خواست بروم دانشگاه. درباره مسخره‌ترین موضوع ممکن حرف زد. الان برای رنگ کردن موها امدم. ارایشگرم را دوست دارم.

چیزهایی درهم...

الان بنویسم پ باز یکی می‌آید پاراگراف پاراگراف می‌نویسد که ثابت کند که من جرات ندارم اسم آدم‌ها را بنویسم بدون اینکه بفهمد چرا باید اسم ادم‌ها را نوشت؟ مگر اجازه داریم همه‌ی حرف‌ها را بنویسیم؟ پر از گریه و بغض باید این کلمه‌ها را هم بخوانم و با خودم فکر کنم این ادم از کدام بخش ِنوشته‌های اینجا رسیده به این‌همه بیزاری از نویسنده؟ بگذریم. پ گفت اشتباه می‌کنم. اشتباه می‌کنم. خواهر وسطی باز هم گفت باید تراپی بروی. و کاش یکی بود که می‌فهمید و سرزنش نمی‌کرد. بله من مقصر. اما باید چه غلطی بکنم؟ امروز به م گفتم فکر می‌کنم رنج‌های ما فقط با مردنمان تمام می‌شود. این حال کوفتی به تیروئید ربط دارد؟ افسردگی است؟ نمی‌دانم. چیزهایی درهم...

خانوادگی می‌خندند. و من صدایشان را می‌شنوم. چیزهایی درهم...

سفر رفتم و خوشحال نشدم. دوست ندارم آ را ببینم. دیدنش مضطربم می‌کند. چیزهایی درهم...

برای فاطمه که نوشت:«خوبی؟» که سراغم را گرفت. فاطمه دوستت دارم. خیلی ماه و متفاوت و جذابی. خیلی جسور و جالبی. این را از نوشته‌هایت فهمیدم. چیزهایی درهم...

کتاب سختی می‌خوانم که دوستش ندارم. داستان تازه‌ای شروع کردم که کار دارد. نوشته‌ی نیمه‌تمامی هست که کار دارد. نوشته‌ی تازه‌ای را باید شروع کنم. لب‌هایم مرتب خشکِ خشک اند. دلشوره دارم. تمرکزم زیاد نیست. یوگا حس پرنده شدن نمی‌دهد. ظهر سالاد درست کردم با سس ارده خوشم نیامد. مرغ سوخاری خریدم خیلی دوست نداشتم. الان؟ دراز کشیدم روی مبل. قابلمه‌ی سوپ هم روی گاز است. همین.

چیزهایی درهم...